Een vriend vertelde mij een reeds door hem verteld en dus bekend verhaal en keek me vragend aan : “vind je dat nou dat ik zit te zeuren”?
Hoe vervelend ik het ook vond : “Ja , eigenlijk kwam dat wel in mij op”.
Laatst vertelde je ook al dit verhaal en dat je dat wilde gaan regelen, nu weer.
Weet je , ik deed net alsof ik een dokter was, ik zal je een recept uitschrijven.
Ik schreef hem het volgende “recept” op een stuk papier.
Mijnheer moet de zeur-spier wat ontlasten en de doe-spier wat meer activeren.
Nou Johan, je wordt bedankt was de toch ietwat beledigde reactie
Later liet hij mij zien dat het recept elke dag diende als geplastificeerde boekenlegger in zijn agenda.