Onlangs was ik aanwezig bij de lezing van een “topmarketeer” die zeer bevlogen vertelde over zijn succesvolle nieuwe produkt. In de zaal was een hoog “grijze-pakken-gehalte”.
De man besloot met de woorden: “Je zou dus kunnen zeggen dat het vanaf nu niet meer gaat om de inhoud, nee mensen, vanaf nu gaat het echt om de verpakking, die blijkt toch telkens weer veruit de belangrijkste van die twee.” Een bijna tot tranen geroerd en dankbaar publiek gaf deze “wijze” man een ovationeel applaus.

Misschien de enige die niet meedeelde in de feestvreugde was mijn persoon en toen er gelegenheid werd geboden om een vraag te stellen, stak ik mijn hand op en stelde mijzelf voor en zei geen vraag te hebben, wel een opmerking, die luidde als volgt, “Bij uw laatste woorden over de mijns inziens inhoudsloze verpakking dacht ik aan mijn opa, die zou nu hebben opgemerkt, “Jong, jong, de leu bint de weg kwiet” wanneer de verpakking belangrijker is geworden dan de inhoud, dan is dat de wereld op zijn kop.

Opeens was ik een afvallige geworden in het gezelschap, iemand die misschien een zoete droom verstoorde. Ik stond nu letterlijk alleen maar wat voelde ik mij compleet!

Met dank aan mijn opa Lute Elhorst.